3stervertaling: Imme Dros
illustraties: Lobke van Aar

Leopold, september 2022

De familie van Zack is vanuit de stad verhuisd naar een oud huis aan de rand van een bos. Zack heeft het er moeilijk mee. Bovendien mist hij zijn zusje Susan. Zij is ongeveer een jaar geleden verongelukt en Zack vindt dat het ongeluk zijn schuld was.
Dan ontmoet hij Ann. Ze is ongeveer even oud als Susan nu zou zijn en ze lijkt op haar. Ann zwerft rond bij de oude uitkijktoren die niet ver van Zacks huis staat. Zacks ouders hebben hem verboden er naar binnen te gaan, maar als Ann door de deur glipt, gaat hij met haar mee. In het plafond van de toren is een medaillon verwerkt, met vreemde woorden in cirkels. Wat hebben die te betekenen?
Er is meer raadselachtig: wie seint er eens per week ’s avonds morsetekens over het bos, waarom ontmoet alleen Zack het meisje Ann, waarom roept Horatio Cuvalo woedend dat Zacks familie in zíjn huis woont en wat heeft het cijfer 9 met de oude toren te maken?

Na de trilogie over het Winterhuis Hotel is De magie van de verboden toren opnieuw een boek met een raadsel. De titel is een beetje ongelukkig gekozen; de Engelse titel is The Einsteins of Vista Point (de achternaam van Zack is ‘Einstein’) en dat past beter. Het boek gaat voor een groot deel over de familie Einstein: vader, moeder, twee dochters, twee zonen – en Susan. Een familie die opvallend (en wat irritant) harmonieus met elkaar omgaat en waarin elk kind zeer nadrukkelijk een bepaalde kwaliteit heeft gekregen.
Het raadsel rondom de vreemde woorden in de toren houdt de spanning erin. Soms komt er een klein stukje rondom de oplossing bij, maar de echte ontknoping valt nogal uit de lucht. Dat is jammer; in Winterhuis Hotel kon de lezer fijn meespeuren, maar in dit boek is het vrijwel onmogelijk om de code van de mysterieuze boodschap in de toren tijdens het lezen te kraken. Het is dan ook niet zo geloofwaardig dat het Zack opeens wel lukt.

De magie van de verboden toren
heeft een happy end. Een Amerikaans very happy end. Je slaat het boek dicht met het gevoel dat je op de picknick aan het einde van het verhaal teveel taartjes hebt gegeten. Verder leest De magie van de verboden toren lekker weg.
Een boek met een heel klein tikje magie, voor lezers vanaf ongeveer elf jaar.

Top