vertaling: Marie Lotte Hagen
Leopold, juli 2019
Sinds zijn tweelingbroertje in de rivier verdronk, kan Finn niet meer praten, lezen of schrijven. Hij trekt zich terug en is schuw. ‘De verkeerde jongen is blijven leven,’ zeggen de mensen in het dorp. Sam zou net iets slimmer, sprankelender en sneller zijn geweest dan Finn.
De moeder van Finn staat bekend als ‘de heks’. Zij is de bewaarder van eeuwenoude magie, maar die taak valt haar steeds zwaarder. Wanneer ze op reis moet, en Finn alleen met zijn vader thuisblijft, omsingelt een roversbende het huis en eist de magie op. Finn weet te ontsnappen, met de magie op zijn huid. Op zijn vlucht ontmoet hij Anna, een meisje van wie de moeder voorspelde dat de verkeerde jongen haar leven zou redden, en zij het zijne. Samen trekken ze het vervloekte woud in. Finn is vastbesloten de magie uit de handen van de rovers te houden, maar dat valt niet mee. Er spelen zoveel oude verhalen en gebeurtenissen mee, waar Finn allemaal geen weet van heeft. En dan is er nog die ellendige magie, die hem telkens tegenspreekt en uitput…
Opnieuw een magisch mooi boek van Kelly Barnhill. Heksenjongen sleept je mee vanaf de eerste bladzijde, waarop Sam en Finn op hun zelfgemaakte vlot vechten tegen de woeste stroming van de rivier. Al gauw ben je zelf ook overmand door verdriet, net als Finn en zijn moeder, en probeer je te begrijpen hoe het zit met die magie en met de oude stenen die in het vervloekte woud liggen.
Het perspectief wisselt tussen diverse personages. Finn is duidelijk de hoofdpersoon, met Anna als tweede, maar de auteur laat je ook meeleven met de heks, met Anna’s vader, met koning Ott en zelfs met stenen. Dat zorgt ervoor dat Heksenjongen zeker geen gemakkelijk te volgen verhaal is. Je moet echt goed opletten, en soms terugbladeren en stukjes opnieuw lezen, om te begrijpen hoe het nu zit met die magie, met de heks, met het vervloekte woud en met alles wat er al gebeurde voor het eigenlijke verhaal van Sam en Finn van start ging.
Wie eerder heeft genoten van Het meisje dat de maan dronk (2018), kan met Heksenjongen weer even vooruit. Het boek heeft dezelfde sprookjesachtige sfeer. Het is geen gemakkelijk boek, maar wel een boek dat je met je vingers in je oren in één ruk wil verslinden, als je eenmaal de eerste bladzijde hebt gelezen. Geschikt voor goede lezers van elf jaar en ouder.