Van Holkema & Warendorf, september 2017
Omdat haar gescheiden ouders veel ruzie maken, woont Hannah (12) in een leefgroep. In 'De Haven' wonen nog zes andere kinderen; Twanneke van vijf jaar is de jongste en Julian van zestien de oudste. Het is niet altijd makkelijk om met zeven heel verschillende kinderen bij elkaar te wonen. Er wordt nogal eens ruzie gemaakt, maar vaak is het heel gezellig. De Haven is voor hen alle zeven een plaats waar ze zich veilig voelen.
Dan ontdekt Hannah dat De Haven wegens bezuinigingen moet sluiten. De directeur beslist dat er voor elk kind ‘een passende oplossing gezocht wordt.’ Daar gaan Hannah en haar groepsgenoten niet op wachten. Julian bedenkt een plan om De Haven open te houden: ze lopen ‘s nachts met z’n zevenen weg en verstoppen zich in een vakantiehuisje in het bos. Hun vermissing komt dan in het nieuws en als ze weer terugkomen, kunnen ze aan de pers vertellen waarom ze niet willen dat De Haven sluit.
Het is een plan met een hoop risico’s, maar ze besluiten het te proberen. Er zit niks anders op. De Haven moet blijven bestaan, want waar moeten ze anders heen?
Bezuinigingen in de jeugdzorg is een actueel probleem. Veel wordt over de hoofden van kinderen heen beslist en dit dreigt in Niet thuis ook te gebeuren. De groepsleiding wil er met de kinderen over praten, maar krijgt van hogerhand instructies om hun mond te houden, terwijl de kinderen allang in de smiezen hebben dat hen iets boven het hoofd hangt. Zij dreigen als een postpakketje ergens anders heen gestuurd te worden, ‘een passende oplossing’ heet dat dan eufemistisch, maar de directie ziet over het hoofd dat zo’n overplaatsing voor kinderen een ingrijpende gebeurtenis is. Wat dat betreft is Niet thuis een aanklacht tegen de bezuinigingen binnen de Jeugdzorg.
Daarnaast is Niet thuis natuurlijk ook een prettig leesbaar boek. Jacques Vriens schrijft het verhaal in de ik-vorm, vanuit Hannah. Dat is een goede keus, want daardoor kun je van binnenuit meevoelen hoe belangrijk het voor haar is dat De Haven bestaat en blijft bestaan.
Het is moeilijk vechten tegen de plannenmakers die achter een bureau beslissingen over jou nemen. Niet thuis geeft een kijkje in het leven van kinderen die aan jeugdzorg zijn toevertrouwd. Een toegankelijk geschreven boek om nog eens over na te denken, geschikt voor lezers vanaf tien jaar.