vertaling: Pim Lammers
Kluitman, oktober 2021
In de eerste week op zijn nieuwe school begint brugklasser Rick ineens te twijfelen aan wie of wat hij is. Hij vindt meisjes niet ‘lekker’, maar hij valt ook niet op jongens. Elke dinsdag na school is er een bijeenkomst van Rainbow Spectrum, voor leerlingen die LHBTQLAP+ zijn, of voor leerlingen die met vragen over zichzelf rondlopen. Rick sluit zich aan, omdat hij vermoedt dat hij aseksueel is. Tegen zijn beste vriend Jeff durft hij niet te vertellen waar hij elke dinsdag heen gaat, omdat Jeff iedereen die niet-hetero is belachelijk maakt.
Als Jeff posters bekladt en vernielt die door Rainbow Spectrum zijn opgehangen, komt Rick in een lastig parket. Moet hij Jeff nu laten vallen? En hoort hij zelf wel thuis bij Rainbow Spectrum? Hoe moet hij zichzelf zijn als hij niet weet wie hij is?
In 2016 verscheen George van Alex Gino, over een meisje dat transgender is. Dat boek was weliswaar wat houterig geschreven, maar het was volstrekt geloofwaardig. Rick sluit aan bij George, we zien George/Melissa zelfs weer terug in een bijrolletje.
Ietwat houterig en afstandelijk is Rick eveneens, maar erg geloofwaardig is het niet. Dat pre-pubers twijfelen over hun seksualiteit is logisch, maar welke twaalfjarige vermoedt van zichzelf dat hij aseksueel is? En dan al die andere leerlingen bij Rainbow Spectrum, die geen seconde twijfelen als ze zich voorstellen. Ze hebben al zelf een etiketje op hun voorhoofd geplakt met ‘gay’, ‘lesbo’, ‘trans’ of ‘queer’, ze weten of ze aangesproken willen worden met ‘hij’, ‘zij’ of ‘hen’. Ze zijn allemaal vol zelfvertrouwen en omarmen hun seksualiteit, terwijl ze pas twaalf, dertien of veertien zijn.
Pas als Rick eindelijk Jeff heeft laten vallen, wordt hij geaccepteerd door zijn ‘nieuwe vrienden’ van Rainbow Spectrum en daarna eindigt het boek uiterst happy en klef.
Goed, auteur Alex Gino is Amerikaans (en wil zelf aangesproken worden met ‘hen’) en het hele boek doet erg Amerikaans aan – nog afgezien van warme maaltijden op school en schoolbussen. Amerikanen zijn schijnbaar dol op eind-goed-al-goed. De boodschap ligt er bij Rick klodders dik bovenop: we mogen allemaal zijn wie we zijn. Prima hoor, maar tijdens het lezen heb je meer het gevoel dat Rick zichzelf een probleem aanpraat dan dat hij het werkelijk heeft.
Rick is geschikt voor lezers van elf jaar en ouder.