illustraties: Stefan Yamá Cab
Clavis, februari 2023
Nadat Benjamin Socks per ongeluk in de wasmachine is meegewassen op 60ºC, is hij iets gekrompen, brandschoon en kraakhelder. En dat laatste geldt vooral voor zijn hoofd. Er is heel veel uit weggewassen, maar hij is nu wel zo helder dat hij dingen in de toekomst kan zien. Waar er wordt ingebroken bijvoorbeeld. Maar als andere mensen er achter komen dat Benjamin kan voorspellen wat er gebeurt, heeft hij geen rustig moment meer.
Benjamins moeder verkoopt haar zoon aan een klein mannetje in een wit gewaad. Benjamin heet voortaan Benjaminu, moet de hele dag in lotushouding zitten en aan mensen de toekomst voorspellen. Hij is een attractie. Maar daar heeft hij al snel genoeg van. Met hulp van zijn voorganger Olivier bedenkt hij een plan om te kunnen ontsnappen en te gaan doen wat hij gewoon leuk vindt. Timmeren bijvoorbeeld.
Het boek gaat snel en geestig van start. We maken kennis met Benjamin op het moment dat hij lachend en een beetje duizelig uit de wasmachine stapt. Wat wil je ook, na duizend eenentachtig rondjes? Ook de eerste hoofdstukken zijn grappig, met alle boeven die gevangen worden en met een juffrouw Bulstronk-achtige juf die blozend wil weten of meester G. verkering met haar wil. Maar tegen de tijd dat Benjamin als Benjaminu op zijn berg een goeroe zit te wezen, verdwijnt de vaart wat uit het verhaal. De ontknoping is ineens een stuk filosofischer en ook een beetje ver gezocht. Bovendien klopt er iets niet in de tijdsverloop: het medaillon van de verliefde juf (inclusief een klein fotootje van meester G.) ligt al jarenlang in een kluis in het huis van een vrouw die Benjaminu om raad kwam vragen. Dat kan gewoon niet. Niets wijst erop dat Benjaminu al jarenlang aan touringcars vol mensen de toekomst heeft zitten voorspellen.
De boodschap van het boek blijkt ‘ga doen wat je leuk vindt en waar je goed in bent’. Het buitengewone leven van Benjamin Socks is geïllustreerd met een beetje cartoonachtige zwart-wit illustraties van Stefan Yamá Cab. Het boek had een betere ontknoping verdiend; Lorena Velthuijzen kan grappig en vlot schrijven, het gegeven van een schoongewassen jongentje dat helderziend geworden is, is leuk, maar het is te slordig uitgewerkt.
Voorlezen kan vanaf een jaar of acht, zelf lezen vanaf negen jaar.