Querido, juni 2020
Reinier dacht dat hij gewoon ging slapen en dat hij de volgende dag gewoon wakker zou worden. Maar dat ging anders. Midden in de nacht moest hij via de dakgoot naar het huis van de buren kruipen, omdat hun eigen oude huis in brand stond. En daarna was er niks meer gewoon.
Voorlopig wonen Reinier en zijn ouders in een ander huis. Met allemaal andere spullen die ze gekregen hebben, want zelf hebben ze niks meer. Ze hebben alleen nog wat in hun hoofd zit, stelt Reinier vast. Soms zou hij willen dat hij zijn hoofd even uit kon zetten.
Dan krijgt Reinier ’s nachts bezoek. Van een meisje dat Ietje heet en dat in 1955 in zijn oude huis woonde. Ze vertelt Reinier over hoe het was om met z’n tienen in het huis te wonen.
Daarna verschijnt Mitzi. Zij zat in de oorlog ondergedoken in het huis en moest zich soms verstoppen onder de vloer. In die verstopplaats vond Reinier later een ring die van Mitzi was.
Tenslotte werkte ruim 100 jaar geleden Henke in het huis als dienstmeisje. Ze was pas dertien en moest verschrikkelijk hard werken.
Enerzijds is Ik heet Reinier en ons huis is afgebrand een echte ‘Joke van Leeuwen’, waarin de vaak grappige illustraties volledig met de tekst verweven zijn en waarin de hoofdpersoon met een lichte verwondering kijkt naar de wereld om zich heen. Anderzijds is dit boek een beetje een buitenbeentje in haar oeuvre. Het hinkt op twee gedachten: het verhaal van wat Reinier heeft meegemaakt en dan die drie meisjes die eerder in zijn oude huis woonden. Het maakt het boek wat onevenwichtig. Reinier is bezig met het verwerken van die gruwelijke ervaring, waarbij hij het zichzelf kwalijk neemt dat hij zijn hamster Zwabbertje niet heeft kunnen redden. Maar is het daarbij van belang wie er eerder in het huis woonden? Of was het juist de bedoeling dat het boek zou gaan over de geschiedenis van een huis en is die brand een soort kapstok waar het eigenlijke verhaal aan opgehangen wordt? Ook zonder Zwabbertje zwabbert het verhaal twee kanten op. Gevolg is dat het best grappig is, maar dat het je nergens echt raakt.
Een wat minder boek van Joke van Leeuwen is toch nog altijd erg de moeite waard. Ik heet Reinier en ons huis is afgebrand is weliswaar mooi en verzorgd qua vormgeving, maar van Joke van Leeuwen verwacht je meer. Geschikt voor acht jaar en ouder.