De Fontein, november 2015
1959. Kees en Jan. Zomaar op een dag waren ze vrienden. Jan sloeg Kees een gebroken neus omdat hij op zijn plekje stond te vissen, Kees mepte Jan terug op zijn gezicht. ‘Nu zijn we vrienden,’ zei Jan. Een abrupt en vreemd begin van een vriendschap. De jongens vissen samen, kijken naar de leeuweriken, praten en filosoferen over vrijheid. En Jan daagt Kees uit om in de schoorsteenpijp bij de tuinderij te klimmen, om te kijken of je van daaruit de zee kunt zien. Kees durft niet. Jan klimt uiteindelijk alleen naar boven, zingend nog wel, vanuit de top zwaait hij naar Kees en valt dan naar beneden. Hij is dood. En Kees rent naar huis, alsof er niets gebeurd is en hij van niets weet.
Zijn hele leven draagt Kees dit geheim met zich mee. Hij heeft Jan zien vallen en hij heeft Jan in de steek gelaten. De zee zien gaat over schuldgevoel en vriendschap. Maar het is ook een boek over geloven en over een eerste liefde - want Jan heeft een prachtige zus Marijke. Kees steelt stiekem kleinigheidjes van haar, een losse knoop van haar vestje, een haarspeld, een kettinkje en zelfs een onderbroek van de waslijn. Eén keer mag hij eindelijk haar zoenen en haar borsten strelen, daarna gebeurt het ongeluk. Marijke was Kees’ eerste liefde en ook zij verdwijnt uit zijn leven.
In de proloog vertelt de bijna 70-jarige Kees over de val Jan, daarna gaat hij terug naar 1959. De zomer met Jan en Marijke voltrekt zich in het decor van dat jaar. Het is een decor met een groot katholiek gezin waarvan Kees de oudste is. Hij moet naar de ULO in plaats van naar de HBS, een fietstocht met Marijke achterop is het toppunt van romantiek.
Wellicht staat het verhaal daarom wat ver van jongeren af, maar het zou zonde zijn om daarom De zee zien niet te lezen. Want de taal van het boek is prachtig, het drama sluimert tussen de regels door en op een meisje als Marijke zou iedereen smoorverliefd kunnen worden. Dat éne moment heeft invloed op Kees zijn hele leven.
Vriendschap en verliefdheid, dood en schuld. De zee zien is een boek om vaker dan eens te lezen en om te blijven koesteren. Geschikt voor vijftien jaar en (veel) ouder.