Querido, november 2022
Jelmer is 17 en zijn broer Kai 23 als hun ouders hen op een avond vertellen dat hun vader niet hun biologische vader is. Ze stammen allebei af van een anonieme donor. Kai is vooral woedend dat hij dit pas nu te horen krijgt, al begrijpt hij nu ook eindelijk waarom hij zich altijd een buitenstaander heeft gevoeld in hun gezin. Ook voor Sam is het een heftig bericht. Hij voelde zich nooit verbonden met Kai, maar nu ineens wel. En dat gevoel wil hij niet kwijt.
Via een DNA-test ontdekken ze dat ze allebei een andere donor hebben. Op zoek naar mogelijke halfbroers of -zussen schrijven ze zich in bij een internationale databank. Er is een facebookgroep voor kinderen van anonieme donoren. Sam zoekt verder naar van wie hij afstamt – en naar wie hij eigenlijk is. Een zoektocht met heftige en verrassende resultaten.
Auteur Jelmer Soes kreeg zelf als volwassene te horen dat hij verwekt is via KID (Kunstmatige Inseminatie met Donorzaad). Het verhaal van Sam is niet autobiografisch, maar bevat uiteraard wel veel autobiografische elementen. Het risico van een roman over een onderwerp waar de auteur zo emotioneel bij betrokken is, is dat zo’n boek een drakerig en te persoonlijk verhaal kan worden, of dat het boek veel te vol is. KID is inderdaad behoorlijk vol, maar niet té vol. En drakerig is het zeker niet. Juist door de betrokkenheid van de auteur is Sams verhaal volkomen geloofwaardig: zijn emoties, de reactie van zijn broer, de reacties van zijn twee beste vrienden – die zelf allebei ook wel het een en ander te verwerken hebben – en zeker zijn zoektocht. DNA-testen, databases, speurtochten op internet, de verwarring en het ongemak als je voor het eerst kennis maakt met je halfzussen; het komt allemaal langs. En dan die broer die de pech heeft dat er ‘niemand’ familie van hem is en dat zijn donor niets van hem wil weten.
Naast Sams zoektocht naar wie hij is, gaat het boek ook over het gat tussen twee broers die slechts halfbroers blijken te zijn. Ze schelen vijf jaar in leeftijd en hebben maar weinig gemeen. En toch verlangt Sam naar de genegenheid en goedkeuring van Kai. Terwijl Kai inmiddels zijn eigen weg wel gevonden heeft – of doet alsof.
Die laatste verhaallijn had nog wat meer uitwerking verdiend. Verder is KID een boek om achter elkaar uit te lezen. Een boeiend en persoonlijk verhaal dat geen moment verveelt, voor lezers vanaf circa vijftien jaar.