vertaling: Esther Ottens
Lemniscaat, maart 2017
Dorian van 17 is dakloos. Op een nacht wordt hij wakker met barstende hoofdpijn – en met een dode zwerver naast zich. De man is neergestoken met het zakmes van Dorian. Een hulpverlener ontfermt zich over Dorian en neemt hem mee naar een villa buiten de stad. In deze villa worden meer dakloze probleemjongeren opgevangen: ze krijgen er een bed, eten en scholing. In ruil daarvoor moeten ze soms klusjes doen, bijvoorbeeld flyeren in de stad met foldertjes voor goede doelen.
Aan Dorian wordt gevraagd om verzegelde relatiegeschenken af te leveren. Dat gaat goed, tot het op een dag niet lukt een pakketje te bezorgen. Dorian opent het pakje, maar vanaf dat moment heeft hij een code gebroken en kan hij niet meer terug. In het pakje zit een bril waarmee je informatie kunt lezen die voor anderen verborgen blijft. Dorian moet vluchten voor de mensen van de villa. Mensen die niet zo vreedzaam en menslievend blijken te zijn als ze aanvankelijk leken. Via de bril krijgt Dorian boodschappen door. Hij moet in de stad blijven, anders zal Stella, het meisje op wie hij smoorverliefd is, het niet overleven.
Net als Erebos (2011) en Saeculum (2012) is Layers adembenemend spannend. Er zijn meer parallellen: de lezer wordt telkens op het verkeerde been gezet wie er te vertrouwen is en wie niet, en de lezer snakt naar de ontknoping. Wat is er hier aan de hand? Wie is Raoul Bornheim - de weldoener in de villa -, wat voor organisatie zit hierachter, wat gaat er voor iets vreselijks gebeuren?
De nadruk van het verhaal ligt op het heden: Dorian die een kat-en-muisspel speelt met zijn achtervolgers en die steeds verder in het nauw gedreven wordt. Over zijn achtergrond wordt maar heel sporadisch iets losgelaten, net voldoende om te blijven geloven dat hij het leven van Stella wil redden. En dat hij persé wil weten wat er precies aan de hand is, natuurlijk.
Layers is een boek om in één ruk uit te lezen, maar naarmate de ontknoping nadert, dreigt de plot helaas te verzanden in herhalingen. Bovendien is die ontknoping zelf nogal ongeloofwaardig. Na een fantastisch boek als Saeculum waren mijn verwachtingen hoog gespannen en ging ik uit van een volgend goed geconstrueerd verhaal. Layers maakt die belofte jammer genoeg niet waar. Het is heerlijk lezen, maar de lezer blijft uiteindelijk een beetje ontgoocheld achter. Een intrigerend boek met een rommelige plot voor vijftien jaar en ouder.