Querido, februari 2015
Op de dag dat Oliver debuteert als keeper van het eerste elftal, gaat zijn wereld op zijn kop. Zijn vader stond niet als gewoonlijk langs de lijn en als Oliver thuiskomt, is er helemaal niemand. Diezelfde avond zoent hij tijdens het eindejaarsfeest met Wenche, het meisje waar zijn neef en beste vriend Bendik smoorverliefd op is. Bendik vindt het best, hij steekt zelfs zijn duim op naar Oliver, maar tot zijn schrik merkt Oliver dat hij meer opgewonden van Bendik raakt, dan van de zoen van Wenche.
Alles lijkt binnen een paar uur te veranderen. Olivers ouders willen uit elkaar gaan, omdat de vader van Oliver er al jaren vriendinnen op na blijkt te houden. Oliver is kwaad en in de war; hij blijft thuis weg, ontloopt zijn beide ouders en probeert te doen alsof alles heel gewoon is. Maar niets is gewoon, niet met zijn ouders, niet met Wenche, niet met Bendik en zeker niet met Oliver zelf.
Het leven van een heel normale jongen van zestien kan ineens een kwartslag draaien. Zo heeft het elftal dankzij jouw fantastische keepwerk de wedstrijd gewonnen en zo blijken je ouders te gaan scheiden. Niets is meer wat het zo vanzelfsprekend leek te zijn. Dat staat nergens in het boek letterlijk (goed, wel op de achterkant), maar de lezer voelt de verwarring van Oliver, de verwarring op alle fronten in zijn leven. Heel knap vlecht Edward van de Vendel het verleden en het heden door elkaar; de gebeurtenissen die voor zowel Oliver als Bendik van groot belang zijn geweest, maar die ieder op een eigen manier geïnterpreteerd en (wel of niet) verwerkt heeft.
Dankzij het cursieve gedeelte aan het begin en einde van het boek, weet je dat de gebeurtenissen waar Oliver over vertelt inmiddels drie jaar geleden zijn en dat hij een manier heeft gevonden om verder te leven. Die troost heeft de lezer hard nodig.
Het verhaal speelt in Noorwegen. Oliver kennen we al uit De dagen van de Bluegrassliefde (Querido, 1999). Oliver gaat chronologisch gezien aan dit boek vooraf. Beide boeken zijn zonder problemen afzonderlijk van elkaar te lezen.
Oliver is een pittig en tegelijk subtiel boek dat erom vraagt meteen opnieuw gelezen te worden, om de lagen die je de eerste keer miste alsnog te ontdekken.